Testvissen voorbij

De top van de hengel zit in het water.
Zo heb ik geen last van drijfvuil.

Inmiddels, na de vorige testsessie (zie verslag 30 april 2011: Testvissen) heb ik meerdere karpers gevangen. Ik heb de boilies gebruikt zoals ik ze bedoeld heb, namelijk instant. Ik vis ook veel op voerplekken. Soms voer ik een paar dagen voor, vis een nachtje op de betreffende stek en zoek mijn geluk vervolgens weer ergens anders. Ook heb ik met langlopende voerplekken gewerkt. Een paar jaar terug ben ik, samen met vismaat Jens,  in het vroege voorjaar begonnen met dagelijks voeren op één vaste stek. Dit hebben we toen tot de zomervakantie volgehouden. We vingen redelijk op die stek, maar kwam dit nou door het voeren? Of zat de vis sowieso al op die stek? Ik geloof best dat voerplekken goed kunnen werken, maar denk ook dat het resultaat na een vissessie te vaak wordt toegeschreven aan het voorvoeren. Ik stelde mezelf dus de vraag of instant vissen op lange kanalen ook vis zou opleveren?  Leuk om uit te proberen en als het zou werken zou dit veel voordelen opleveren. Denk aan de kosten van het voer, benzine voor de auto, tijd van boilies maken, minder aan een vaste stek gebonden voelen, geen angst dat iemand anders je stek overgenomen heeft etc.
Nu is het wel riskant om deze tactiek in dit jaargetijde op een kanaal toe te passen. Dit kanaal is namelijk overal ongeveer even diep, heeft geen ondiepe zijslootjes waar karpers kunnen paaien, hooguit wat duikertjes die het kanaal verbinden  met een sloot, maar waar wel een sluis tussen zit waar geen karpers door kunnen komen. Geen echte voorjaarshotspots dus. Door langs het kanaal te rijden en te observeren heb ik nog getracht karpers te spotten. Helaas kon ik ze niet vinden, zelfs niet badend in de warme voorjaarszon. Waar ik zou gaan vissen was dus telkens een kwestie van een gevoel hebben bij een bepaalde plek. Soms zat ik ernaast en heb ik zitten blanken. De oorzaak: geen vis op de stek?  geen azende karper? Een antwoord zal ik hier niet op krijgen, maar gelukkig was het ook geregeld wel raak! Al hoppend langs het kanaal heb ik, na het vorige verslag,  toch weer wat karpers weten te vangen. Allemaal instant! Oftewel, zonder voorvoeren. Het kan dus wel! Overigens waren de eikenbomen langs het kanaal uitgebloeid en zorgde dit voor erg veel drijfvuil in het water. Ik viste daarom met de top van de hengel in het water. Zo kreeg ik gedurende de nacht niet telkens piepjes te horen en ging de lijn niet strak staan. Ik vis namelijk altijd graag met slappe lijnen. De lijn valt op die manier minder op en als de karper ertegenaan zwemt schrikt deze hopelijk niet.  Verder maak ik altijd gebruik van een lichte waker of gebruik helemaal geen waker.

Een gevuld PVA-zakje.

Je kunt natuurlijk op heel veel verschillende manieren instant vissen. Ik koos er telkens voor om een PVA-zakje te gebruiken. PVA staat voor polyvinylalcohol. Het wordt niet door oliën en vetten aangetast. Water lost het PVA wel op. Ideaal voor ons karpervissers om te gebruiken. Het is in allerlei vormen te krijgen. Denk aan PVA-tape voor bijvoorbeeld het afschermen van je haak om te voorkomen dat er vuil aan komt. Ook is er het zogenaamde funnel-web. Met een kokertje vul je dan een netje van PVA met wat voer. Je hangt het gevulde netje aan je haak en pas op de bodem lost het netje op en ligt er om je haakaas een beetje voer. Ideaal in bepaalde gevallen. De afgelopen periode heb ik gebruik gemaakt van PVA-zakjes.  Ik prik de haak onderin het zakje vast, vul het zakje met wat boilies, doe het inline lood erin en knoop het zakje vlak boven het lood, om  de insert  (rubber dat gedeeltelijk uitsteekt), vast met PVA-string. Op deze manier creëerde ik, met mijn nieuwe boilies, een aantrekkelijk en opvallend hoopje voer om het rigje.  Ik voerde verder dan ook niet bij. Ik moet toegeven dat ik dit heb moeten onderdrukken en ik de neiging had er nog wat boilies omheen te gooien. Zo verleidelijk om te doen als je dit gewend bent!  Het vullen van een zakje met boilies maakt het geheel overigens niet bepaald aerodynamisch en dus niet geschikt voor verre worpen. Maar ja, op een kanaal is dit niet nodig en werkt dit prima. Ook liet ik het zakje heel en prikte er dus geen gaatjes in. Ik kon zo het geheel in het kanaal werpen waarna het, door de lucht die er in het zakje zat, rustig naar de bodem zonk. Zo kon ik dus ook op een zachte bodem vissen met zwaar lood en een korte onderlijn. Immers, het lood samen met de rig zakte nu niet weg in de modder door een harde landing. Er wordt wel eens gezegd dat zoveel boilies dicht bij elkaar ervoor zullen zorgen dat de karpers anders gaan azen en de inhakings-/prikkansen zouden afnemen. Tja, als een karper lui bij het hoopje voer gaat liggen en één voor één de boilies op gaat eten zonder weg te zwemmen werkt het zelfhaaksysteem niet  goed.  Zo heeft iedere techniek wel zijn voor- en nadelen. Toch ben ik van mening, o.a. na het bekijken van veel onderwaterbeelden, dat veel karpers eventjes een hapje nemen, wegzwemmen, terugkomen, weer een hapje nemen, wegzwemmen, totdat ze die ene boilie te pakken hebben die verbonden zit aan het rigje. Bij het wegzwemmen prikt de karper zich en kan, voor ons, het feest beginnen. Overigens gaan karpers bij klein aas, zoals partikels die dicht op elkaar liggen, vaak anders azen (het zogenaamde stofzuigeren) en dit bevordert de prikkans niet doordat er weinig/langzaam gezwommen wordt.  Zeker als er gebruik wordt gemaakt van langere rigs kan dit het geval zijn. Hoe dan ook, bij mij heeft het met boilies gevulde PVA-zakje gewerkt en zo heb ik meerdere mooie karpers weten te vangen waarvan ik er hieronder twee laat zien.

Hoe nu verder? Ga ik zo door met instant vissen? Misschien wel… misschien niet… Voeren heeft zijn nadelen, maar ook zo zijn voordelen. ’s Avond nadat mijn kinderen in bed liggen eventjes voeren vind ik ook altijd erg ontspannend en ik bouw wel altijd een gevoel op met een bepaalde stek. Misschien geef ik net die ene buffel het vertrouwen in mijn boilies en vang ik haar alleen als ik voorvoer?  Zou het zo kunnen werken? Zo kan ik allemaal vragen bedenken waar ik geen pasklare antwoorden op zal krijgen. Weet je wat, ik volg mijn hart, maar wel  met een vleugje verstand…