zaterdag 16 juli 2011

Vissen met Tim

Het is alweer een jaar geleden. Wat gaat de tijd snel. Samen met Michiel en Tim heb ik toen een nachtje gevist.  Het was gezellig en we vingen goed. Na deze sessie ben ik met Michiel nog geregeld op stap geweest, maar met Tim niet. Tim vist regelmatig, maar dan voornamelijk met de vaste stok. Karperspullen heeft hij niet, maar hij wilde wel weer eens een nachtje aan de waterkant doorbrengen.
Hengels genoeg in huize Verweij en daarom maakte ik voor Tim een karperhengel klaar. We hadden afgesproken niet voor te voeren. Samen gingen we een leuk plekje uitzoeken waar Tim ook redelijk kon overnachten. Tim had namelijk een stretcher bij zich zonder verstelbare poten.  Een schuine oever zou voor Tim ’s nachts een bijzonder fris moment kunnen opleveren. Ik zie hem al met slaapzak en al in het water glijden! Zou ik op zich wel grappig vinden, maar het verstoort de stek zo!
 
We hadden een mooi plekje gevonden. Zeer helder water en aan de kant tussen het wier kon ik een paar kleine harde zandplaatjes zien. Daar zouden we de rigjes gaan plaatsen. Eerst legde ik Tim zijn hengel in. Hieraan had ik een felgroene pop-up gemonteerd met een zware loodhagel op de haak (shot-on-the-hook). Precies in balans kon ik de montage op de bodem heen en weer zien wiegen. Perfect! Eromheen gooide ik nog wat boilies. Ik legde de tweede hengel in met aan de hair eenzelfde boilie als waarmee ik bijvoerde. Vlak nadat ik had ingelegd zag ik drie karpers passeren. De boilies werden genegeerd. Jammer, want ik had wel live willen zien of mijn rigje werkt zoals ik denk dat deze werkt. Aan de derde hengel kwam een snowman-montage. Zo waren de kansen mooi verspreid. Het zou goed komen beloofde ik Tim.
We zaten achter een rietkraag te kletsen.  De tijd vloog voorbij. Om het hoekje van de rietkraag stond Tim zijn hengel.  Een stukje naar rechts, vlak onder onze voeten, lag zijn fel groene pop-up de karpers te verleiden. Tussen het kletsen door dacht ik dat ik een staart uit het water hoorde komen. Tim zal wel gedacht hebben, wat is Koen ineens ongeïnteresseerd? Ik luisterde niet meer naar het verhaal van Tim. Zijn gepraat verdween op de achtergrond. Ik was gefocust op het vissen. Er stond iets te gebeuren. De beetmelder van Tim begon te krijsen. Het was een staart! Ik had gelijk! De karper had de opvallende pop-up-boilie niet lang kunnen weerstaan en was zich nu, geschrokken door een vervelend prikje, een weg aan het banen door het wier. Tim was verbazend snel bij de hengel en kon de karper, voordat deze zich helemaal had vastgezwommen, redelijk blokken. Luisterend naar de aanwijzingen van mijn kant drilde Tim heel netjes de vis steeds dichter naar ons toe. In de schemering zagen we een silhouet vechten voor zijn leven. De karper was niet zo groot, maar ik was blij dat er actie was. Tim genoot zichtbaar van het drillen. Ook drilde hij best netjes voor iemand die zijn gevangen karpers op één hand kan tellen. Na een paar laatste krachtinspanningen van de karper gaf het beestje het op. Langzaam schoof deze in het net.  Tim kon zijn geluk niet op en dit leverde deze prachtige foto op.


Het was tijd om te gaan slapen. Tim zijn kamp was anders dan het bekende groene tentje. Twee paraplu’s beschermden hem tegen de wind en het gedruppel van de bomen. De stretcher stond redelijk recht. Nu die kloterige rits nog!!



Eindelijk lag alles goed. Een dikke duim van Tim was het teken dat we moesten gaan slapen. Ik controleerde nog even of mijn receiver goed ontvangst had en zocht ook snel mijn warme slaapzak op. Het werd een lange stille nacht.


’s Ochtends half zes. De hengel die ik voor Tim had klaargemaakt lag te stuiteren op de beetmelder. Zachtjes piepend maakte deze me wakker. We hadden afgesproken dat de volgende run voor mij zou zijn. De beetmelder van Tim was niet verbonden met mijn receiver en stond zachtjes afgesteld. Tim had verteld dat hij licht sliep en alles altijd wel hoorde. Ik rende op mijn sokken naar de hengel. Drillend keek ik naar Tim zijn slaapzak. Er zat geen beweging in. Hij moest wel wakker worden want het schepnet lag niet binnen mijn bereik. Gelukkig, ik zag iets bewegen. Tim werd wakker en keek mijn kant op. “Pak dat schepnet nou! En neem mijn schoenen even mee!”, riep ik. Dat laatste hoorde hij niet want hij kwam eraan gelopen met alleen het schepnet. Gaf ook niks. Mijn sokken waren toch al nat. Als hij alleen met mijn schoenen was komen aanlopen hadden we een groter probleem gehad want de karper was inmiddels moegestreden en lag schepklaar. Het beestje was met 17 pond één pondje zwaarder dan de karper van Tim. De buffels lieten zich deze keer niet zien. In het heldere water konden we de gevoerde boilies zien liggen. De karpers hadden deze nacht niet op de stek geaasd. Toch hebben we gevangen! Dankzij de groene pop-up.
Tim het was gezellig jongen. Doen we nog een keer :)



3 opmerkingen:

  1. Mooie vissen hoor mannen! Die zijn mij groot zat,haha! Leuk dat je een onervaren karpervisser meeneemt Koen! Dat is liefde voor "het vak".

    Ik heb zeer genoten van het verslag en zie je al helemaal staan op die doorweekte sokken,hahaha!!! Sop,sop....
    Groet,
    Dale

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi verhaal weer. Dit formaat karpers geven volgens mij al meer dan voldoende sport. Ik vraag me af bij welk gewicht of lengte jij over gaat van karpertje naar karper?

    Grtx,
    FER

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Dale: Zijn zeker prachtige vissen! Waren we ook erg blij mee. Tja, af en toe je ervaring delen met iemand die er nog niet zoveel vanaf weet geeft een goed gevoel, bovendien kijkt Tim op een hele frisse manier naar onze hobby. Dit leverde leuke gesprekken op. Even terug naar de basis zeg maar. Verder was het vooral veel lachen om het absurde dat karpervissen ook is. Samen aan het kanaal, Tim met zijn parapluutjes, het geklooi met de rits, lekker soppen op je sokken, hahaha!

    @FER: Dank je FER! Tja wanneer spreek je nu van een karpertje en van een karper? Dit hangt bij mij van het te bevissen water af. Op het kanaal waar ik met Tim zat noem ik de karpers boven de 20 pond buffels en de dertigers zijn de toppers. Maar goed, vis ik op een ander water met een ander bestand aan karper dan kan ik er weer heel anders tegenaan kijken. Zo heeft een 40 ponder in Nederland gevangen op openbaar water voor mij een heel andere waarde dan bijvoorbeeld het vangen van een 40 ponder in Frankrijk op een betaalwater. Hoe dan ook, ik ben met iedere gevangen karper blij en het gaat mij zeker niet alleen om het formaat. De manier waarop ik vis en de beleving die ik daarbij heb vind ik veel belangrijker. Zie ik bijvoorbeeld een nieuwe stek midden in de natuur, met karpers tot een maximum van 20 pond, dan zal mij dat er niet van weerhouden er te gaan vissen. Ook ik vind de vissen dan groot en sterk zat hoor :)

    BeantwoordenVerwijderen