Terug van vakantie (deel 4)

Ik loop over het door de ganzen 'aangelegde' pad richting mijn inmiddels vaste stek. Deze keer hoop ik op een halve herhaling van de vorige sessie, dus wel de ijsvogels... niet de brasems...

Terwijl ik mijn hengels optuig zie ik de eerste ijsvogel al voorbij vliegen. Een vrouw, met dochtertje en hond, staan verderop met camera klaar. Ook zij hebben de ijsvogels ontdekt.

Ik hoef maar een half uurtje te wachten op een ratelende slip. De eerste aanbeet is alweer een feit en aan de snelheid van de aflopende lijn te zien is het niet een brasem. Mijn kromme hengel blijft niet ongemerkt bij vrouw en kind. Vol bewondering bekijken ze de vangst. Niet-vissers hebben vaak geen idee wat er zoal in onze wateren leeft. Vooral de grootte maakte indruk. De soort minder. Als ik gezegd had dat het een snoek was, hadden ze me ook geloofd.

Na terugzetten van de karper besluit ik nog een uurtje door te vissen. Ik ben al tevreden, maar een tweede karper zou leuk zijn.
Vlak voor mijn neus komt plotseling een karper omhoog. Precies op de plek waar een van mijn rigjes ligt. Een paar tellen later ratelt de slip. Dan pas besef ik dat de omhoog gekomen karper zich geprikt had, en dus als schrikreactie omhoog kwam. Soms gaat de werkelijkheid sneller dan de geest aankan.

Ik ben weer voldaan. Tot deel 5.